Eski Toprak derler yaşlılara sağlam oldukları için,aslında mantık olarak düşünürsek eski olan bişey nasıl sağlam olabilirki?
Ama toprağın eskisi makbul,insan gibi!!!ayaklarının altında çok kök vardır yere sağlam basarlar,onları sanal olmuş dünyanın pembelikleri etkilemez davalarından dönmez eskiler.
Böyle bir amcamı anlatmış büyük üstat Kemalettin Tuğcu eski toprağı insanla muhteşem birleştirmiş.Askerlikte Albaylığa kadar yükselmiş Balkan savaşından beri ordunun hizmetinde bulunmuş,en son Kurtuluş Savaşında yaralanmış,İstiklal madalyası sahibi bir ihtiyarın son zamanlarını anlatmış.Oğlunun evinde kalan Aziz amca;Herşeyi yerli yerinde yaşayan,odasından çoğu zaman çıkmayan,torunları,gelini ve oğlu ona hiç bir saygısızlığı olmamasına rağmen onu çok sevmelerine karşın kendisini bir yük gibi gören saygın biri.
Karısını uzun yıllar evvel kaybetmiş olmasına rağmen hergece yatarken...
-Nafize,azıcık öteye git,bana da yer ver.!
Nafize'nin kemikleri bile kalmamıştır ama eski toprak değilmi onu kendi içine gömüş.Son günlerinde kurtuluş savaşında beraber olduğu bir çavuşun yazlığına giderek geçiren ve hasret gideren gazi tatilden döndüklerinde çok geçmeden vefat etmiştir.Lakin evdeki yeri hiç unutulmamış sanki o varmış gibi masaya tabağı bile geliyodur...
1987 basımlı benden bir yaş büyük bu kitabı üzülerek söylüyorum okumak için çok geç kalmışım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder