İsmet İnönü ismini Türkiye Cumhuriyeti'nde duymayan yoktur.Cumhurbaşkanı olduğu zamanlarda oğulları Erdal ve Ömer İnönü Amerika'da okumaktalar.İsmet İnönün oğlu Erdal İnönüye yazdığı tüm mektuplar var bu eserin içinde.Bir baba ve oğul arasında ancak bu kadar seviyeli ve muhteşemel konuşmalar geçebilir.

Ozamanki mektup şartlarında E.İnönün bir mektubu en kısa 15 günde Türkiye ulaşabiliyor ve gidiyor.Buna rağmen oradaki oğullarını aileden koparmamak sanki onlarla beraberlermiş gibi mektup yazıp onları çok güzel motive eden bir babayı anlatıyor herbir zarf.

1947-1960 bu 13 sene zarfında savgıdan ödün vermeyen yazışma.Belkide Türkiye'nin dönüm noktasının yaşandığı tarihlerde çocuklarına hiç belli etmemesi,Cumhurbaşkanı olmasına rağmen çocuklarına aylık tutturması,en yorgun zamanlarında bile trende,arabada,bahçede,mecliste bile Lozan 'nın meyvesini E.İnönüyü hiç habersiz bırakmaması,en üzgün zamanlarında bile HEP İYİZ diye biten mektuplarıyla ailesine bağlılığını en iyi şekilde göstermiştir.İsmet İnönü'nün ismi iyi ya da kötü heryerde zikrediyor ama şunu söleyebilirimki hayatta en büyük payı ailesine ayırdığını bu kitapta anlayabiliriz.Aile terbiyesi ve örnek alınması için okulması gereken bir eserdir....